مقایسه روش‌های استخراج خطوط همزمان پیمایش برای استفاده در روش روندیابی زمان – مساحت

روش زمان - مساحت یکی از مناسب‌ترین و ساده‌ترین تکنیک‌های روندیابی حوضه‌ها می‌باشد و بالقوه می‌تواند به عنوان یک مدل توزیعی مورد استفاده قرار گیرد. کاربرد روش زمان - مساحت با نرم افزارهای GIS به سهولت امکان‌پذیر است. در این مقاله روش‌های موجود برای تعیین موقعیت‌ خطوط همزمان پیمایش (ایزوکرون) در مقایسه با روش تحلیلی موج سینماتیک مطالعه شده‌اند. در بسیاری از روش‌های موجود، زمان پیمایش با فرض تناسب زمان تمرکز با توانی از فاصلة نقاط تا خروجی حوضه، تعیین می‌شود. در این تحقیق با بررسی طیفی از توانها نشان داده شده است که در صورت در نظر گرفتن جهت صحیح حرکت موج و تعیین موقعیت خطوط هم پیمایش‌ از بالادست حوضه به سمت پایین دست، توان مناسب برای آنکه استفاده از روش زمان – مساحت نزدیکترین هیدروگراف را به راه حل تحلیلی موج سینماتیک بدست دهد کدام است. بدین ترتیب به کمک نتایج  این تحقیق می‌توان از این پس بجای استفاده از روش‌های تجربی تولید خطوط همزمان پیمایش ، از روشی مبتنی بر هیدرولیک امواج استفاده نمود.